Licinius 311 - 323
Valerius Licinianus Licinius werd ca.250 geboren uit een boerenfamilie in Dacië. Hij maakte carrière als officier onder Galerius, die sinds 293 Caesar en sinds 305 Augustus van het Oosten was. Op de conferentie van Carnuntum (308) werd Licinius tot Augustus van het Westen benoemd, maar omdat Constantijn geen afstand wilde doen van zijn Augustustitel, die hem twee jaar tevoren door zijn soldaten was verleend, moest Licinius zich voorlopig tevreden stellen met de provincies Raetia en Pannonia als machtsgebied. Na Galerius' dood in 311 trof hij een vergelijk Maximinus Daia die door Galerius inmiddels erkend was als Augustus van Oosten, en sloot een verbond met Constantijn, wiens dochter Constantia hij huwde. Nadat Constantijn had afgerekend met zijn tegenstander Maxentius, versloeg Licinius ook Maximinus Daia (313), waardoor hem het gehele Oosten toeviel.
Kort daarop raakte hij weer in conflict met Constantijn; in 314 moest hij aan deze de hele Balkan afstaan, maar behield hij Azië en Egypte. In 315 waren beiden samen consul en een paar jaar traden gemeenschappelijk op. Maar in 320 werden de relaties weer slechter, onder meer omdat Licinius de christenvervolgingen hervatte; in 322 brak er weer oorlog tussen beiden uit. Licinius werd in 324 verslagen, naar Thessalonica verbannen, kort daarop aangeklaagd wegens hoogverraad en in 325 ter dood gebracht.
Zijn bastaardzoon Licinius, in
317 als klein kind tot Caesar verheven,
werd in 324 eveneens gevangen gezet, later tot
dwangarbeid veroordeeld en ca. 336 in Carthago omgebracht.
Lit. O. Seeck (PRE 13, 222-231). G. Bermond Montanari (EAA 4, 620v). - J. Vogt, Constantin der Grosse und sein Jahrhundert² (München 1960). M. Fortina, La politica religiosa dell' imperatore Licinio (Rivista di Studi Classici 7, 1959, 245-265; 8, 1960, 3-23). H. Feld, Der Kaiser L. (Diss. Saarbrücken 1960). [Nuchelmans]
