Phanocles (Φανοκλῆς), griekse dichter uit de eerste
helft van de 3e eeuw vC. Van P. zijn zes fragmenten
bewaard gebleven van een elegisch gedicht Ἔρωτες ἢ Καλοί (Eroten of Schoonheden), dat liefdesavonturen
verhaalde van goden of heiden met knappe
jongens. Het langste fragment (28 verzen), over de
liefde van Orpheus
voor Boreas' zoon Calaïs en over
Orpheus' dood, toont aan dat de dichter een goed
verteller was. De verschillende verhalen worden, in
navolging van Hesiodus'
Vrouwenkataloog, door
ἢ ὡς ('of zoals') met elkaar verbonden. Taal en stijl
van P. zijn verwant met die van zijn tijdgenoot
Hermesianax.
Lit. Fragmenten in J. U. Powell, Collectanea Alexandrina
(Oxford 1925) 106-109 en E. Diehl, Anthologia Lyrica Graeca
62 (Leipzig 1942) 225-227. - A. von Blumenthal (PRE 19, 1781-1783).
[Nuchelmans]