Amenemope, naam van Amon te Luxor, grieks Ἀμενῶφις ,o.a. gedragen door:
(1) Amenemope, de auteur van de Leer van A., tussen de 22e
en de 26e dynastie (950-525) geschreven en die het
ideaal van de 'zwijger' in tegenstelling met de 'driftkop'
huldigt (engelse vertaling door J. A. Wilson in
ANET 421a-424b). Verwantschap met Spr stelt het
probleem van hun onderlinge afhankelijkheid. E.
Drioton (Lit.) verdedigde de stelling dat zij door een
Egyptenaar uit het hebreeuws werd vertaald.
Lit. H. O. Lange, Das Weisheitsbuch des Amenemope (Det
kgl. Danske Videnskabernes Selskab. Hist. filol. Meddelelser
9, 2; Kopenhagen 1925). W. D. van Wijngaerden, Het boek
der Wijsheid van Amen-em-ope (1930). É. Drioton, Sur la Sagesse
d'Aménémopé (Mélanges Bibliques André Robert, Paris
1957, 254-280). Le Livre des Proverbes et la Sagesse d'Aménémopé
(Bibl. Ephem. theol. lovaniens. 12-13; Paris 1959, 229-241).
B. Couroyer, L'origine égyptienne de la Sagesse
d'Amenopé (RB 70, 1963, 208-224; tegen Drioton).
(2) Amenemope, de auteur van een 'Leer van alwat in de hemel
en op de aarde is', d.i. een soort kataloog van
het heelal, door A. Gardiner met de naam 'Onomasticon'
weergegeven. Dit prototype van een ideologisch
geordende encyclopedie dateert ten vroegste
uit de tijd van Ramses IX (ca. 1134-1115), maar een
soortgelijk werk is bewaard in een Ramesseum-papyrus
uit het einde van het Middelrijk (P. Berlin
10495).
Lit. Uitgave met vertaling en commentaar: Gardiner, Ancient
Egyptian Onomastica (London 1947).
[Vergote]