Carpocrates (Καρποκρατής) was volgens sommigen
een gnosticus
uit de 2e eeuw, waarschijnlijk uit
Alexandrië. Hij schijnt onder sterke invloed van
Plato gestaan
te hebben (vgl. Irenaeus, Adversus
haereses 1,25) en verdedigde de leer dat er van nature
niets kwaads bestaat. Van de geschriften van
zijn aanhangers, de Carpocratiani (tot in de 4e
eeuw), is behalve fragmenten van die van Epiphanes
niets bewaard gebleven. Het bestaan van C.
wordt dikwijls betwijfeld.
Lit. Teksten: Hippolytus, Refutatio 7, 32; Eusebius, Historia
ecclesiastica 4, 7, 9. - A. Hilgenfeld, Die Ketzergeschichte
des Urchristentums (Leipzig 1884) 397-408. [Bartelink]